Walther Kerkhofs

| 0
10 mei 2018

Jaarlijks ga ik met een Roparun team mee. Dit is een estafetteloop van Parijs naar Rotterdam.

Deze afstand wordt door 8 lopers overbrugd waarbij een loper ongeveer 75 km in totaal loopt.

Tijdens de loop kwam een loper naar mij die last had van zijn onderrug. Ik vroeg hem of hij dit vaker had en of het de gehele onderrug betreft. Nee zij hij en hij had last van zijn linker kant. Vaak staat de onderrug in verband met de nier energie en dus vermoeidheid, maar omdat hij maar aan 1 kant last heeft heb ik ook gedacht aan een scheef bekken. Ik heb zijn beenlente gecontroleerd en zijn rechter been was ongeveer 2 cm langer. Na de behandeling heeft hij weer gewoon gelopen zonder pijn.

Een ander persoon kreeg tijdens dezelfde loop last van zijn knie. Mijn collega wou hem al gaan tapen om erger te voorkomen. Ik heb hem gevraagd of hij wist of hij een beenlengte verschil had en of dat hij steunzolen had. Hij heeft wel steunzolen maar dit is voor correctie van zijn enkel. Ik heb toch gekeken naar een lengte verschil en ook bij hem constateerde ik een verschil van 1,5 cm. Deze persoon is tijdens de loop 2 keer behandeld door mij en heeft geen last meer gehad van zijn knie.

Verder heb ik een cliente die een verhoging in de schoen had gekregen. Ze voelde zich er niet goed bij en is bij mij gekomen. Zij had ook veel last van hoofdpijn. Ik heb haar diverse malen behandeld incl. een therapeutisch massages. Er kwam heel wat los bij haar maar uiteindelijk heeft zij geen zooltjes meer aan en is haar hoofdpijn weg.

Een ander client kwam bij mij en liep al een jaar met een zeurende hernia. Hierbij heb ik beenlengtecorrectie gedaan maar die was nihil. Daarnaast heb ik hem enkele malen behandeld met een Breussmassage.

Met de week ging hij rechter en beter lopen. Uiteindelijk voelde hij zich een beetje overmoedig tilde te zwaar en ging het helaas weer verkeerd zodat ik weer enkele therapeutische massagesessies heb mogen geven.Nu gaat het goed met hem.

Met vriendelijke groet,

Walther Kerkhofs